Nacionalismo e localismo no Ghaliñeiro: dúas ideas pouco claras

Ordes é a terra onde todo pode ser posible. Conceptos como os de nacionalismo e localismo toman vida propia nas terras de Ordes. Os históricos do PP pasan a defender a identidade nacional galega, concelleiros do BNG pasan a gobernar con ex do PP (que agora volven a estar no PP), o alcalde (ex do PP) defende con visión nacional a promoción na Festa do Champiñón dun produto que non se dá en Ordes, “pero que desta vez é galego”; mentres o BNG lle dá perspectiva localista ao vertedoiro de SOGAMA: que antes estaba en Cerceda e non molestaba, pero que agora entra dentro dos límites da nosa nación-Ordes aos que se parece reducir o seu nacionalismo. Non sabemos se Pedreira votará no congreso do seu partido a favor de definir Galiza como nación, pero as Nuevas Generaciones do PP de Oroso xa din que son “galeguistas”. Ver para crer! pasen e vexan, o circo nacional-popular localista do Ghaliñeiro!!


Na anterior entrada, “Roberto González Santos patriota galego?” mostramos a contradición entre os principios ideolóxicos de Terra Galega e a súa práctica política, así que non os vamos repetir aquí. Pero como dixo Jack o destripador, vamos por partes. Ideoloxicamente Manuel Regos sempre estivo na área do nacionalismo español (PP), aínda que agora está nun partido de ámbito local UxO (Unión por Ordes, coñecido popularmente como “os Uns polos Outros e a casa sen barrer”). Isto non lle impide, en cambio, esgrimir unha mentalidade nacionalista para defender o absurdo de que cada ano se organice en Ordes unha festa promocional dun produto que non se dá en Ordes: o champiñón. Este ano o Ghaliñeiro comproulle a “Rías Baixas. Setas de Galicia”, de Vilagarcía de Arousa, 10.000 quilos do cogumelo. E Reghos defendeuse no pleno: “polo menos este ano non trouxemos os champiñós de Castilla, este ano son champiñós galegos”. Aos do BNG parece que os convenceu, e votaron a favor de intentar declarar a festa de interese turístico.

Os límites do nacionalismo do BNG de Ordes, en cambio, hai veces que parecen coincidir cos do concello de Ordes. Así vimos impresionados como intentaron protestar cando SOGAMA anunciou que o vertedoiro da Areosa sería ampliado, pasando dos límites do concello de Cerceda aos de Ordes! Tamén é ideoloxicamente dubidoso que un partido nacionalista galego vote a favor da cesión dun terreno municipal para a construción dunha casa cuartel da guardia civil española. Este estrano localismo é herdado por xente de Galiza Nova-Ordes, que reclama incendiariamente o dereito de Ordes a ter un local de ensaio antes que calquera outro concello da comarca, con frases tan impropias dun nacionalista como cando lle dicían que o local de ensaio se podía facer noutro concello da comarca responde: “e desprazarse a xente de Ordes a Trazo por exemplo para poder ensaiar, e os/-as rapaces/-zas que non teñen coche, que?”, replícanlle que o mesmo problema teñen os de Trazo ou Frades que non teñan coche, e ele -o rapaz de Galiza Nova- replica con unha perla propia do máis cacique dos localistas:

“na miña modesta opinión, os de Trazo ou Frades, que veñan á pata coxa ou enriba do lombo do compañeiro, eu son de Ordes, e como Ordense, se podo ter unha alternativa de ocio aqui non o dubido, ou quedo quieto coma unha araña, agardando a que o fagan os outros.
Ordes é cabeceira de Comarca e polo tanto o local de ensaio debe estar aqui. Pero ante a pasividade do Concello, moito me temo que acabe en Cerceda por exemplo.” Olé!

E non podemos esquecer aquí a Victorino Cores: en 1979 foi candidato de Unidade Galega (nacionalismo galego), en 1983 foi nº 3 de Viqueira en Coalición Galega (nacionalismo galego máis ambiguo), en 1987 foi con Viqueira por Independentes por Ordes (localista), en 1991 foi nº 2 de Centristas de Galicia (nacionalismo galego ambiguo, rematarían entrando no PP), en 1995 foi como nº 3 do BNG (nacionalismo galego), sae elixido concelleiro e dase ao transfuguismo pactando con Democracia Galega de Martino, a marca branca do momento do "popular" (nacionalismo español), e nas últimas municipais presentouse como candidato polo Partido Galeguista (na época o líder do partido na Coruña inicia unha campaña porque o topónimo da cidade sexa “La Coruña”...)

Co decreto de Feijoo sobre o "plurilingüismo" púidose ver no seu máximo esplendor o cacao mental (ou máis ben descaro oportunista) sobre estes temas. Nun primeiro momento o goberno (UxO, PSOE, TeGa e Nel Astray) apoian ao BNG nunha moción apoiando o galego na escola. Meses despois, outra moción do mesmo tipo presentada polo BNG con motivo do Día das Letras é rexeitada polo goberno e apoiada polo PP, os que precisamente promovían tal decreto no Parlamento Galego! As cousas tívoas máis claras en Cerceda o taxista, único concelleiro do PP (nacionalismo español), non quixo votar en contra da moción e abstívose na votación, pero declarou incendiario que “Se Franco non arrincou o galego, menos o fará Feixóo”.

Por se fora pouco o enredo, o outro día poidemos ver nas páxinas de La Voz de Galicia a Jesús Pedreira na mesa do congreso do PSOE-PSdeG, no que están a valorar consider o noso país unha "nación". Daríase entón a curiosa situaciónde un partido chamado Partido Socialista Obrero ESPAÑOL, se presentase a unhas eleccións nunha nación non española; algo así como se o Partidol Laborista Británico se presente ás eleccións francesas. O do PSOE é curioso, Touriño mátase por falar galego e só lle sae o castelán, Paco Vázquez mátase por falar castellano e só lle sae galego... O máis sorprendente é que no último documento aprobado no congreso do PSOE no 2008, úsase en 124 ocasións a palabra “nacional” para aludir a Galiza, e fálase de “realidade nacional galega”, pero négase que Galicia sexa unha nación. Non debe ser moi real esa “realidade nacional” se non é unha nación... Pero quen entende aquí algo! Ti sabes de que vai o conto Pedreira?

E o PP manténse firme no seu nacionalismo español pero... non sempre. Xa dixemos como votou a favor da moción do BNG contra o decreto de Feijóo. E aínda temos ás Nuevas Generaciones de Oroso que, con tres collóns, defínense como “galeguistas”.

Quen sabe se agora co mundial volveremos ver nacionalistas galegos de Ordes celebrando as vitorias de "la Roja", e ao mesmo tempo (vai ti saber), a Reghos pedindo a oficialidade da selección galega... En Ordes todo é posible.